awatar, elten, sny… czego tu nie ma?

Dobry wieczór. Zainspirowało mnie, bo poczytałam sobie blogi innych użytkowników i postanowiłam się odezwać. To będzie bajzel, oj… już się boję.
OK. To zaczniemy od tych inspiracji. Po 1. Moozgish! Podbijam, podbijam, czytajcie! Podbijamy popularność! :d Pozdrawiam cię, moja droga, serdecznie i spełniam przepowiednię. Może pobawmy się w to "q & a", bo aż jestem ciekawa. Question and answer… W pierwszych wpisach pisze się wszystko, żeby ludzie wszystko wiedzieli, ale zawsze się o czymś tam może zapomnieć, nie? :p A tak serio, to prosta rzecz, jak ktoś jest czegoś o mnie ciekawy, czegoś bardziej trwalszego niż: kto, co, jak, gdzie, kiedy, dlaczego i z czyją pomocą, a to tylko przez ostatnie 3 dni, to niech pisze w komentarzach. 🙂
Sprawa numer 2. Mam nowy awatar i istnieje sobie on tam długo, ale napiszę teraz. To jest piosenka Twenty One Pilots, nazywa się "screen". Jeśli chodzi o interpretację tekstu… cóż, jak dla mnie to jest do ludzi, którzy go poznają / słuchają / oceniają. Może czasem do tych, którzy krytykują? Opis muzyki, którą tworzy i jego tekstów, w założeniu przekazujących emocje, i pozytywne i negatywne. Posłuchajcie, powiedzcie, co myślicie, a o ładniejszą interpretację poprosimy Dawida, wszyscy wiemy, że to lubisz.
O, słuchajcie! Przy okazji "wszyscy wiemy". Czy ktoś jeszcze odnosi wrażenie, że jak na razie jesteśmy społecznością, która, gorzej lub lepiej, ale jednak się wewnętrznie zna? Normalnie mam takie internetowe Laski. I to, żeby nikt się nie przyczepił, nie jest porównanie do ośrodka, tylko do warunków panujących w społeczności, w której podstawówka, gimazjum i liceum liczy sobie w sumie całą, zatrważającą wręcz, liczbę stu osób. :p Nie to, żeby mi to przeszkadzało, zabawnie jest wrócić do sytuacji, kiedy ma się wrażenie, że zna się masę ludzi, podczas gdy rozmawiało się z dwójką. :d
I chyba ostatnia sprawa. Ja często, jak coś robię na komputerze, to słucham muzyki. Aktualnie leci sobie jakiś folder z aktualnym popem, że tak powiem, a tam nagle wypadła mi piosenka Niala Horana – slow hands. Nie to, żebym uwielbiała utwory tego typu i to absolutnie nie o ten utwór chodzi. Ale niech ktoś mi, na miłość boską, wyjaśni, dlaczego w te wakacje zdążyło mi się już przyśnić, że się z tym facetem umówiłam? Dla wyjaśnienia, ja go nie uwielbiam! Mało, ja nawet całego one direction nigdy nie wielbiłam z wielką energią, jak większość nastolatek. Serio, leci czasem, OK, ale nie to, żeby mnie wybitnie interesowali. A tu nagle jestem umówiona z Horanem. No fajnie, Niall, mam nadzieję, że będziesz zadowolony. Good luck, have fun! 😉
Nie nudzę wam już, zróbcie jakieś zamieszanie w komentarzach, podrzućcie pomysłów na nowe wpisy.
Pozdrawiam ja – Majka.
PS Pierwszy raz nadałam tytuł wpisu dopiero po jego napisaniu. Polecam, sprawdza się.